Najczęstsze przyczyny infekcji intymnych. Jak je leczyć?

Dlaczego dopada nas infekcja intymna? Czynniki ryzyka

Nieprzyjemne objawy ze strony narządów płciowych i okolic intymnych mogą świadczyć o infekcji, do której rozwoju najczęściej prowadzą bakterie i grzyby. Choć wiele kobiet nie zdaje sobie z tego sprawy, występowaniu infekcji pochwy i dróg rodnych sprzyjać może szereg różnych czynników. Część z nich można modyfikować, zmniejszając w ten sposób ryzyko rozwoju zakażenia sromu i pochwy. Jakie są rodzaje infekcji intymnych i co je wywołuje? Jak powinna wyglądać profilaktyka infekcji intymnych? Odpowiadamy!

Przyczyny infekcji intymnych – przez co są wywoływane?

Za rozwój infekcji intymnych u kobiet odpowiedzialne są różne patogeny. Wyróżnia się następujące rodzaje chorób:

• infekcja bakteryjna – do jej rozwoju dochodzi na skutek zaburzenia równowagi w mikroflorze błony śluzowej narządów płciowych między pałeczkami kwasu mlekowego (95%) a bakteriami beztlenowymi (5%). Waginoza bakteryjna najczęściej wywoływana jest przez bakterię Gardnerella vaginalis¹;
• infekcja grzybicza (kandydoza, grzybica pochwy) – do jej wystąpienia w większości przypadków prowadzą drożdżaki z rodzaju Candida (najczęściej Candida albicans)²;
• infekcja pasożytnicza (rzęsistkowica pochwy) – wywoływana przez pierwotniaki (np. rzęsistek pochwowy);
• infekcja o podłożu mieszanym – np. bakteryjno-grzybicza, czyli wywołana jednocześnie przez bakterie i grzyby.

Jaki styl życia wpływa na infekcje intymne? Czynniki ryzyka

Rozwojowi infekcji intymnych u kobiet sprzyja szereg różnych czynników, przez które może dojść do zmian w środowisku pochwy. Czynnikami zwiększającymi ryzyko infekcji dróg rodnych są m.in.^1,3:

• zmiany hormonalne – np. okres rozrodczy, cykl płciowy, ciąża, połóg, glikokortykosterydoterapia, HTZ (hormonalna terapia zastępcza), DTA (dwuskładnikowa tabletka antykoncepcyjna), choroby endokrynologiczne (niekontrolowana lub źle prowadzona cukrzyca czy choroba Cushinga),
• zaburzenia odporności – np. AIDS, sterydoterapia, immunosupresja;
• zabiegi chirurgiczne w obrębie narządu rodnego;
• aktywność seksualna – wczesne rozpoczęcie współżycia, przypadkowe kontakty seksualne, częsta zmiana partnerów, współżycie bez prezerwatywy, współżycie w czasie miesiączki, seks oralno-genitalny, seks analny;
• zmiana pH środowiska pochwy – podczas miesiączki, stanów zapalnych szyjki macicy, zaniedbań higienicznych, po antybiotykoterapii;
• złe nawyki higieniczne – irygacje, przesadna dbałość o higienę sromu, dobrze dopasowana nieprzewiewna bielizna ze sztucznych materiałów;
• błędy dietetyczne – zwłaszcza nadmiar cukrów rafinowanych w diecie obecnych m.in. w słodyczach i sokach;
• nieracjonalne stosowanie antybiotyków;
• odczyny alergiczne i uczulenia – m.in. na środki higieny osobistej, papier toaletowy, tampony i podpaski;
• przewlekły stres;
• palenie papierosów;
• podrażnienia chemiczne;
• niedobór żelaza.

Chcąc zmniejszyć ryzyko rozwoju infekcji pochwy i sromu, trzeba przede wszystkim prawidłowo dbać o higienę miejsc intymnych, a jednocześnie unikać wymienionych wyżej czynników.

Objawy infekcji intymnych – jak rozpoznać zakażenie?

Przebieg i objawy w przypadku infekcji intymnych mogą się nieco różnić w zależności od przyczyny ich wystąpienia. Wśród najczęstszych problemów wymienia się^1,2:

• zmianę konsystencji i wyglądu wydzieliny z pochwy,
• upławy,
• świąd,
• ból i pieczenie nasilające się podczas oddawania moczu i stosunku,
• obrzęk błony śluzowej,
• dyskomfort.

Objawy te świadczą o zapaleniu pochwy oraz sromu i powinny skłonić do wizyty u ginekologa. Lekarz przeprowadzi badanie ginekologiczne, postawi diagnozę i zaleci odpowiednie leczenie.

Profilaktyka i leczenie infekcji intymnych

Sposób leczenia zależy od przyczyny infekcji. W leczeniu zakażeń bakteryjnych stosuje się leki przeciwdrobnoustrojowe lub chemioterapeutyki, a na infekcje wywołane przez grzyby leki przeciwgrzybicze.^1,2. W przypadku kandydozy pochwy zastosować można dostępny bez recepty lek przeciwgrzybiczy Clotidal Max, który zawiera maksymalną dawkę klotrymazolu, jaka jest dostępna bez recepty. Lek ten przeznaczony jest do terapii 1-dniowej⁴.

W profilaktyce infekcji intymnych najważniejszą rzeczą jest unikanie czynników, które mogą przyczyniać się do rozwoju zakażeń pochwy i sromu. Aby uniknąć nawrotów infekcji, trzeba szczególnie zadbać o higienę intymną, a po zakończeniu leczenia zakażenia bakteryjnego dodatkowo konieczne jest odbudowanie prawidłowej flory bakteryjnej pochwy¹.

Bibliografia:

1. Stefanowicz E., Bakteryjne zapalenie pochwy, Medycyna praktyczna dla pacjentów, 2021 (witryna internetowa: https://www.mp.pl/pacjent/ginekologia/choroby/256372,bakteryjne-zapalenie-pochwy (dostęp: 2022.12.08.)).
2. Miller M., Nawrotowe zapalenie sromu i pochwy – porady dotyczące leczenia, Ginekologia po Dyplomie 2014;16(5):59-68.
3. Kotarski J., Drews K., Maleszka R., Stanowisko zespołu ekspertów Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego w sprawie leczenia ostrego i nawrotowego grzybiczego zapalenia pochwy i sromu – stan wiedzy na 2008 rok, Ginekol Pol. 2008, 79, 638-652.
4. ChPL Clotidal Max (dostęp: 2022.12.08.).